ლუდის მოხმარება საქართველოში: რაოდენობა, ტენდენციები და საერთაშორისო შედარებები

ლუდის მოხმარება საქართველოში კვლავ მნიშვნელოვნად ჩამორჩება იმ ქვეყნებს, სადაც ლუდი მთავარი სასმელია. TBC Capital-ის მიხედვით, საქართველოში 2024 წელს საშუალო მოხმარება სულ მოსახლეზე დაახლოებით 46 ლიტრს შეადგენდა. შედარებისთვის, ჩეხეთში ერთი ადამიანი წელიწადში საშუალოდ 136 ლიტრ ლუდს მოიხმარს, ავსტრიაში — 100 ლიტრს, გერმანიაში — 91 ლიტრს, ხოლო ბალტიის ქვეყნებში — დაახლოებით 60–70 ლიტრს (წყარო: Kirin Beer University Report 2023; Statista).

საქართველომ მცირედით გადაასწრო სომხეთისა და აზერბაიჯანის მაჩვენებლებს, სადაც ლუდის მოხმარება შესაბამისად 35 და 15 ლიტრის ფარგლებშია. ამ ქვეყნებს ერთიანი მახასიათებელი აქვთ — ტრადიციულად უპირატესობას ღვინოსა და არაყს ანიჭებენ. საქართველოშიც, სადაც ღვინო კულტურული იდენტობის ნაწილადაა ქცეული, ხოლო არაყს მნიშვნელოვან როლს ტრადიციულ სუფრის კულტურაში უჭირავს, ლუდი დღემდე განიხილება როგორც დამატებითი, სეზონური სასმელი.

თუმცა ეს სურათი ნელ–ნელა იცვლება. ურბანულ სივრცეებში, განსაკუთრებით ახალგაზრდებში, ლუდი სულ უფრო პოპულარული ხდება. ამას ადასტურებს იმპორტის მკვეთრი ზრდაც: საქსტატის მონაცემებით, 2024 წელს საქართველოში ლუდის იმპორტმა 18 მილიონ ლიტრს გადააჭარბა, რაც წინა წელთან შედარებით 15%-იანი ზრდაა. ეს მიუთითებს არა მხოლოდ მოხმარების ზრდაზე, არამედ მომხმარებლის მზაობაზე, გადახდოს მეტი ან აირჩიოს უცხოური ბრენდები.

მნიშვნელოვანია, რომ მოხმარების ზრდა ხდება ფასების მკვეთრი მატების ფონზე — 2024 წელს ლუდის საშუალო ინფლაციამ 10%-ს მიაღწია (წყარო: TBC Capital). მიუხედავად ამისა, მოთხოვნა შენარჩუნდა და ზოგი მიმართულებით გაიზარდა კიდეც. ეს აჩვენებს, რომ პროდუქტი თანდათან იკავებს ადგილს მომხმარებლის არჩევანში, განსაკუთრებით ახალგაზრდულ სეგმენტში და სეზონურ მოხმარებაში.

მიუხედავად ამ ცვლილებებისა, საქართველოს ლუდის ბაზარს ჯერ კიდევ დიდი განსხვავება აქვს იმ ქვეყნებთან, სადაც ლუდი წლების განმავლობაში ყოველდღიურობის ნაწილად იქცა. ფასების ზრდამ და კულტურულმა ინერციამ შესაძლოა შეაფერხოს მოხმარების ზრდის ტემპი, თუმცა იმპორტის გაძლიერება და მომხმარებლის ინტერესის სტაბილურობა მიუთითებს, რომ ლუდის ინდუსტრია საქართველოში ჯერ კიდევ განვითარებადია — პოტენციალით, რომელიც ფასისა და პროდუქტის აღქმის ცვლილების პარალელურად შეიძლება კიდევ მეტად გაიზარდოს.