ვინ ქირაობს ხელოვნური ინტელექტის სპეციალისტებს საქართველოში და რატომ დომინირებს დისტანციური დასაქმება?
ხელოვნური ინტელექტის განვითარებამ არა მხოლოდ ახალი პროფესიები შექმნა, არამედ შეცვალა ისიც, თუ ვინ და როგორ ქირაობს ამ სფეროს სპეციალისტებს.

ხელოვნური ინტელექტის განვითარებამ არა მხოლოდ ახალი პროფესიები შექმნა, არამედ შეცვალა ისიც, თუ ვინ და როგორ ქირაობს ამ სფეროს სპეციალისტებს. თანამედროვე შრომის ბაზარი უკვე აღარ არის მხოლოდ ტექნოლოგიური გიგანტების ხელში; დღეს ხელოვნური ინტელექტი ხვდება ბანკებში, საავადმყოფოებში, ლოგისტიკურ კომპანიებში, წარმოებაში და სხვა მრავალ სექტორში. შესაბამისად, სპეციალისტებზე მოთხოვნა ვრცელდება როგორც ტექნიკურ მიმართულებებზე, მაგალითად მანქანური სწავლების ინჟინერი და მონაცემთა მეცნიერი, ასევე ბიზნესზე და პროცესებზე ორიენტირებულ პოზიციებზე, როგორიცაა პროდუქტის მენეჯერი ხელოვნურ ინტელექტში და ბიზნეს ანალიტიკოსი. ამ სამუშაოების თავისებურებები ხშირად იძლევა შორიდან ან შერეული (ჰიბრიდული) მუშაობის შესაძლებლობას, რაც კიდევ უფრო ზრდის მათი დასაქმების გეოგრაფიულ მასშტაბს.
ბოლო წლებში გაჩნდა გლობალური ტენდენცია, როცა მრავალი კომპანია — განსაკუთრებით სტარტაპები და საფინანსო ორგანიზაციები — აღარ შემოიფარგლება მხოლოდ ადგილობრივი კადრებით და აქტიურად ქირაობს სპეციალისტებს მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყნიდან შორიდან მუშაობისთვის. ამის ხელშემწყობი გახდა პროფესიული პლატფორმების ზრდა და ხელოვნური ინტელექტის ციფრული ბუნება, რომელიც ხშირად სრულად დისტანციურ მენეჯმენტსაც იძლევა.
საქართველოში უკვე ფორმირდება თავისებური სურათი. BTU-ს 2025 წლის კვლევის მიხედვით, საქართველოში გამოქვეყნებული ხელოვნური ინტელექტის ვაკანსიების უდიდესი ნაწილი დაკავშირებულია საერთაშორისო დამსაქმებლებთან, რომლებიც ეძებენ ქართველ სპეციალისტებს შორიდან დასაქმებისთვის. LinkedIn-ის მონაცემებით, ასეთი ვაკანსიების 85% დისტანციურია, მხოლოდ 8% ოფისზე დაფუძნებული, დანარჩენი კი შერეული მოდელით მოქმედებს. ეს მიუთითებს, რომ ქართველი სპეციალისტები უკვე ინტეგრირდნენ გლობალურ შრომის ბაზარში, თუმცა აქცენტი კეთდება ინდივიდუალური შორიდან მუშაობის მოდელზე და არა შიდა კომპანიების მიერ სრულფასოვანი გუნდების ჩამოყალიბებაზე. ადგილობრივად ბაზირებულ დამსაქმებელთა შორის ყველაზე აქტიურია EPAM Systems, დანარჩენი კი ძირითადად საერთაშორისო ტექნოლოგიური და საკონსულტაციო კომპანიებია.
ასეთი სტრუქტურის ჩამოყალიბებას რამდენიმე მიზეზი აქვს. პირველ რიგში, ქართულ ბაზარზე ჯერ არ არის იმ მასშტაბის პროექტები, რომ შიდა სრულფასოვანი გუნდები ჩამოყალიბდეს. ამასთანავე, ქართველ IT სპეციალისტებს უკვე მაღალი კვალიფიკაცია და კონკურენტუნარიანი ანაზღაურება აქვთ, რაც მათ საშუალებას აძლევს ჩაერთონ გლობალურ პროექტებში შორიდან. მომავალში მოსალოდნელია, რომ შორიდან დასაქმების წილი კიდევ დიდხანს დარჩება მაღალ დონეზე, თუმცა ადგილობრივი ეკოსისტემის გაძლიერებასთან ერთად შიდა კომპანიებმაც შეიძლება დაიწყონ გუნდების ფორმირება, პირველ რიგში საფინანსო, სადაზღვევო და ფინტექ სექტორებში. ამ ეტაპზე კი საქართველოს შრომის ბაზარი მჭიდროდ არის მიბმული გლობალურ ეკოსისტემაზე და შორიდან ჩართულობით იძენს ახალ შესაძლებლობებს.
სრული კვლევა — „AI სექტორი საქართველოში: მიმდინარე ტენდენციები და სამომავლო პოტენციალი“ ხელმისაწვდომია ბმულზე.