ტურისტული ღამეების რაოდენობა საქართველოში იზრდება – რატომ არის ეს მნიშვნელოვანი?

2025 წლის I კვარტალში უცხოელმა ვიზიტორებმა საქართველოში საშუალოდ 5.5 ღამე გაათენეს — ეს მონაცემი წინა წელთან შედარებით მცირედით, 0.8%-ით გაიზარდა (წყარო: საქსტატი). ერთი შეხედვით ეს ცვლილება უმნიშვნელო ჩანს, მაგრამ რეალურად გრძელვადიან პერიოდში მთელი ტურიზმის სექტორის ეკონომიკურ ეფექტის შეცვლა შეუძლია.

როდესაც ტურისტი მხოლოდ ერთ ან ორ ღამეს ატარებს ქვეყანაში, მის ხარჯვას ძირითადად ავსებს საბაზისო საჭიროებები — ტრანსპორტი, კვება ან სულ მცირე საყიდლები. თუმცა, როცა დარჩენა ხანგრძლივდება, მომხმარებელი ავტომატურად ხდება უფრო “ღირებული” — ის იწყებს სხვა მომსახურების გამოყენებას, მაგალითად: სტუმრობს კულტურულ ღონისძიებებს, ართობს თავს გასართობ სივრცეებში, ირჩევს ადგილობრივ ექსკურსიებს, იკვლევს რეგიონებს. სწორედ ამ ხანგრძლივი ყოფნისას ერთვება ეკონომიკაში ადგილობრივი მცირე ბიზნესი — საოჯახო სასტუმროები, სატრანსპორტო კომპანიები, სუვენირების მწარმოებლები, მცირე კაფეები და ბარები.

რაც უფრო მეტია ღამეების რაოდენობა, მით მეტია ტურისტის მიერ დახარჯული ფული — 2025 წლის I კვარტალში საშუალო ხარჯმა 1 998 ლარს მიაღწია, რაც წინა წელთან შედარებით 6.9%-ით მეტია. განსაკუთრებით მაღალი წილია საკვებზე, განთავსებაზე და საყიდლებზე დახარჯულ თანხებზე, რაც ადგილობრივ ეკონომიკაზე პირდაპირ ზემოქმედებს.

ასევე, ხანგრძლივი ვიზიტი ქმნის სტაბილურობის განცდას. ტურისტი, რომელიც რჩება 5-6 დღით, ხშირად გეგმავს წინასწარ, ეძებს ხარისხიან მომსახურებას, იყენებს სახელმძღვანელოებს ან ონლაინ პლატფორმებს — და სწორედ ამაზეა დამოკიდებული მომსახურების ხარისხიც და შემოსავლის დივერსიფიკაცია.

ამ ფონზე ჩნდება კითხვა: რატომ რჩებიან ტურისტები მხოლოდ რამდენიმე დღით და არა, ვთქვათ, ერთი ან ორი კვირით? ერთ-ერთი მიზეზი შესაძლოა იყოს ქვეყნის შიგნით ტურისტული პროდუქტის კონცენტრირება თბილისსა და აჭარაში — სადაც ვიზიტების უდიდესი წილი მოდის. სხვა რეგიონებში (იმერეთი, კახეთი, სამცხე-ჯავახეთი) ტურისტული ინფრასტრუქტურა და შეთავაზება ჯერ კიდევ შეზღუდულია.

თუ ტურისტის ხანგრძლივ ყოფნას შევხედავთ არა როგორც დროის მონაკვეთს, არამედ როგორც ეკონომიკურ შესაძლებლობას, დავინახავთ, რომ ყოველი დამატებითი დღე ნიშნავს დამატებით დანახარჯს — რაც საბოლოოდ ქმნის ახალ სამუშაო ადგილებს, ზრდის ადგილობრივ შემოსავალს და აძლიერებს ტურიზმის წვლილს მთლიან შიდა პროდუქტში.

ეს მონაცემები შეიძლება იყოს ერთგვარი სიგნალი, რომ სწორი პოლიტიკისა და შეთავაზებების პირობებში, მცირე ზრდაც კი — მაგალითად, ღამის საშუალო რაოდენობის 5.5-დან 6-მდე გაზრდა — შეიძლება აღმოჩნდეს მნიშვნელოვანი ეკონომიკური ბიძგი მთელი სექტორისთვის.