თბილისის და სხვა ქალაქების უძრავი ქონების ფასების შედარება

უძრავი ქონების ფასები ქალაქების ცენტრალურ უბნებში ყოველთვის იყო მნიშვნელოვანი საკითხი როგორც ინვესტორებისთვის, ასევე მყიდველებისთვის. ქალაქის ცენტრში ბინების შეძენა ბევრ შემთხვევაში ასოცირდება მაღალ სოციალურ სტატუსთან, მარტივ წვდომასთან ინფრასტრუქტურაზე და ცხოვრების დონის ზრდასთან, რაც ამგვარი უძრავი ქონების ფასების მნიშვნელოვნად ზრდას განაპირობებს. ამ სტატიაში განვიხილავთ მსოფლიოს სხვადასხვა ქალაქებში უძრავი ქონების ფასებს, შევადარებთ საქართველოს ქალაქებს საერთაშორისო მაგალითებს და გავაანალიზებთ ინვესტიციების რისკებსა და შესაძლებლობებს.

მსოფლიოს მასშტაბით უძრავი ქონების ფასები განსხვავებულია და მნიშვნელოვნადაა დამოკიდებული ქალაქის ეკონომიკურ ვითარებაზე, ცხოვრების ხარისხზე და ინფრასტრუქტურის დონეზე. Numbeo-ს მონაცემებით, ყველაზე ძვირი საცხოვრებელი უძრავი ქონება არის ჰონგ-კონგში, სადაც ცენტრალურ უბნებში ერთი კვადრატული მეტრი საშუალოდ 27 458 დოლარი ღირს. ამის შემდეგ მოდიან ციურიხი (25 428 დოლარი), სინგაპური (21 634 დოლარი), სეული (20 781 დოლარი) და ჟენევა (20 694 დოლარი). ამ ქალაქებში მაღალი ფასები გამოწვეულია ცხოვრების ხარისხით, დეველოპმენტის მაღალი დონითა და დიდი მოთხოვნით საცხოვრებელ ფართზე.

საკმაოდ განსხვავებული სურათია ქალაქებში, სადაც უძრავი ქონების ფასი მნიშვნელოვნად იაფია. ყველაზე დაბალი ფასი ალექსანდრიაშია, სადაც ერთი კვადრატული მეტრის ფასი მხოლოდ 423 დოლარს შეადგენს. ასევე შედარებით დაბალია ფასები კარაჩიში (537 დოლარი), ლაჰორში (630 დოლარი), კაიროში (648 დოლარი) და პორტ ელიზაბეთში (850 დოლარი). ეს ქალაქები გამოირჩევიან ეკონომიკური განვითარებით გამოწვეული დაბალი მოთხოვნითა და ცხოვრების ხარისხის შედარებით ნაკლები დონით.

რაც შეეხება საქართველოს, თბილისის ცენტრში 1 კვ.მ-ის საშუალო ფასი 2 032 დოლარს შეადგენს, ხოლო ბათუმში 1 247 დოლარია. ამ მონაცემებით თბილისმა რეიტინგში 210-ე ადგილი დაიკავა, ხოლო ბათუმმა – 252-ე ადგილი. საქართველოს უძრავი ქონების ბაზარი დიდწილად დამოკიდებულია ტურიზმზე და უცხოელ ინვესტორებზე, რაც ფასების შედარებით სტაბილურ ზრდას განაპირობებს.

ერევანში საცხოვრებელი ბინების საშუალო ფასი 3 612 დოლარია, რაც საკმაოდ მაღალია თბილისთან შედარებით. სტამბულის ცენტრში 1 კვ.მ-ის ფასი 3 288 დოლარია, ხოლო ანკარაში ეს მაჩვენებელი 1 546 დოლარს შეადგენს. რაც შეეხება ბაქოს, იქ ცენტრალური უბნებში უძრავი ქონების ფასი 1 956 დოლარს შეადგენს, რაც თბილისის ფასს ოდნავ ჩამორჩება.

უძრავი ქონების ცენტრალურ უბნებში შეძენა დაკავშირებულია როგორც შესაძლებლობებთან, ასევე რისკებთან. ერთი მხრივ, ცენტრალური უბნებში უძრავი ქონების ფასი, როგორც წესი, სტაბილურად იზრდება, რაც ინვესტორებისთვის მნიშვნელოვან შესაძლებლობას ქმნის. ინვესტირება ქალაქის ცენტრში ყოველთვის უკავშირდება მაღალი მოთხოვნის არსებობას, რაც ქონების გრძელვადიან პერიოდში გაყიდვის ან გაქირავების შესაძლებლობას ზრდის.

მეორე მხრივ, მაღალი ფასები მოითხოვს სოლიდურ საწყის კაპიტალს, რაც რისკის შემცველია, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც მყიდველი სესხის მეშვეობით აპირებს უძრავი ქონების შეძენას. გარდა ამისა, ქალაქის ცენტრალური უბნები ხშირად მერყევია გლობალური ეკონომიკური კრიზისების დროს, რადგან ფასები სწრაფად იცვლება ეკონომიკური სიტუაციის შესაბამისად. ასევე, ინფლაცია და სესხის პროცენტების ზრდა შეიძლება უარყოფითად აისახოს ინვესტიციის დაბრუნებაზე.

უძრავი ქონების ფასების პროგნოზირება დაკავშირებულია გლობალურ და ადგილობრივ ეკონომიკურ ტენდენციებთან. 2025 წლისთვის შესაძლებელია ვივარაუდოთ, რომ თბილისის და ბათუმის ცენტრალურ უბნებში უძრავი ქონების ფასები ან შენარჩუნდება ან მცირედით გაიზრდება, თუმცა ზრდის ტემპი შესაძლოა შენელდეს შიდა პოლიტიკური და ეკონომიკური მდგომარეობიდან გამომდინარე. ტურიზმის ზრდა და ახალი ინფრასტრუქტურული პროექტების განხორციელება, როგორიცაა საერთაშორისო ინვესტიციები და ახალი ტრანსპორტის ქსელის განვითარება, ხელს შეუწყობს უძრავი ქონების ფასების ზრდას.

გლობალურ კონტექსტში, 2025 წლისთვის ჰონგ-კონგი, სინგაპური და სხვა წამყვანი ქალაქები, სავარაუდოდ, შეინარჩუნებენ თავიანთ პოზიციებს, რადგან ეს ქალაქები გამოირჩევიან გლობალური ფინანსური ცენტრების სტატუსით. თუმცა, გლობალური ეკონომიკური გაურკვევლობების გათვალისწინებით, ფასების ზრდა შესაძლოა შედარებით ნელი იყოს, რაც დაკავშირებულია ფინანსურ და გეოპოლიტიკურ ცვლილებებთან, რომლებიც გავლენას ახდენენ ინვესტორების ინტერესზე და ბაზრის სტაბილურობაზე.