რძე და ხორცი იკლებს, კვერცხი იზრდება – საქართველოს აგროპროდუქციის დინამიკა 2025 წლის პირველ კვარტალში
2025 წლის პირველ კვარტალში საქართველოს აგროპროდუქციის წარმოების მაჩვენებლებში შემაშფოთებელი ცვლილებები დაფიქსირდა: რძისა და ხორცის სექტორებში კლებაა, ხოლო კვერცხის წარმოება

2025 წლის პირველ კვარტალში საქართველოს აგროპროდუქციის წარმოების მაჩვენებლებში შემაშფოთებელი ცვლილებები დაფიქსირდა: რძისა და ხორცის სექტორებში კლებაა, ხოლო კვერცხის წარმოება ზომიერად გაიზარდა. სტატისტიკის ეროვნული სამსახურის წინასწარი მონაცემებით, რძის წარმოებამ 108.5 მილიონი ლიტრი შეადგინა, რაც 2024 წლის იმავე პერიოდთან შედარებით 3.4%-ით ნაკლებია. ხორცის სექტორში კლება კიდევ უფრო თვალშისაცემია – წარმოება 17.5 ათასი ტონით განისაზღვრა, რაც წლიურად 6.4%-ით შემცირებულ მოცულობას ნიშნავს.
ამ ტენდენციების მიზეზი შესაძლოა იყოს რამდენიმე ფაქტორის თანხვედრა: კლიმატური პირობების ცვალებადობა, საწარმოო ხარჯების ზრდა, განსაკუთრებით საკვების და ენერგიის ღირებულების ზრდა, ასევე სამუშაო ძალის დეფიციტი სოფლის მეურნეობის სფეროში. მნიშვნელოვანია აღინიშნოს, რომ მსგავს მაჩვენებლებს შეუძლია ზეწოლა მოახდინოს პროდუქტის საბაზრო ფასებზე, რაც საბოლოო ჯამში სამომხმარებლო კალათის გაძვირებას და სურსათზე წვდომის გაუარესებას გამოიწვევს.
ამ ფონზე, პოზიტიური გამონაკლისია კვერცხის სექტორი – 2025 წლის პირველ კვარტალში ქვეყანაში 172 მილიონი კვერცხი იქნა წარმოებული, რაც წინა წლის ანალოგიურ მაჩვენებელზე 2.2%-ით მეტია. კვერცხის წარმოების ზრდა შეიძლება მიანიშნებდეს ამ სეგმენტში უკეთ სტრუქტურირებულ საწარმოო პროცესებზე, მეტი ავტომატიზაციის დანერგვაზე ან შიდა მოთხოვნის სტაბილურ ზრდაზე. კვერცხი კვლავ რჩება შედარებით იაფ, ცილოვან ალტერნატივად და მრავალი ოჯახისთვის ყოველდღიური კვების განუყოფელ ნაწილად.
ამ მონაცემების ფონზე საჭირო ხდება სახელმწიფოსა და კერძო სექტორის გაძლიერებული თანამშრომლობა, რათა აღდგენილ იქნას რძის და ხორცის წარმოების დინამიკა. სტიმულირება უნდა მოხდეს ადგილობრივი ფერმერული მეურნეობების ტექნოლოგიური განახლებისა და ინვესტიციების მოსაზიდად. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ქვეყანაში იზრდება იმპორტდამოკიდებულების რისკი, რაც უარყოფითად იმოქმედებს როგორც ფასებზე, ისე სასურსათო უსაფრთხოებაზე.
საბოლოოდ, სოფლის მეურნეობის სექტორის პროდუქტიულობის რყევა მხოლოდ ციფრებში არ აისახება – ეს ცვლილებები პირდაპირ უკავშირდება ქვეყნის სოციალურ სტაბილურობას, სიღარიბის მაჩვენებელსა და ეკონომიკურ მდგრადობას. 2025 წლის პირველი კვარტლის სტატისტიკა სწორედ იმ სიგნალად უნდა იქცეს, რომელიც დააჩქარებს სტრატეგიულ ინვესტიციებს აგროსექტორის განვითარებაში.