როგორ იქცა Apple-ის ჩინეთზე დამოკიდებულება მისი ყველაზე სერიოზულ საფრთხედ

Apple, გლობალიზაციის ერთ–ერთი ყველაზე წარმატებული ნაყოფი და ტექნოლოგიური უპირატესობის სიმბოლო, დღეს იმავე პროცესის მსხვერპლი ხდება, რომელმაც ის მსოფლიო ტექნოლოგიური ლიდერად აქცია. კომპანიამ, რომელიც თითქმის სრულად არის დამოკიდებული ჩინეთზე წარმოების თვალსაზრისით, აღმოაჩინა, რომ ეს სტრატეგია, რომელიც წლების განმავლობაში უზარმაზარ მოგებას უზრუნველყოფდა, ახლა მას სერიოზული საფრთხის წინაშე აყენებს.

ტექნოლოგიური გიგანტის სუსტი წერტილი სწორედ ის გახდა, რაც ოდესღაც მის უმთავრეს ძალას წარმოადგენდა — ჩინეთზე გამჯდარი უზარმაზარი მიწოდების ჯაჭვი. პრეზიდენტ დონალდ ტრამპის გადაწყვეტილებით, ჩინური წარმოების პროდუქტებზე დაწესებული ტარიფები — რომლებიც 54%-დან 145%-მდე მერყეობს — პირდაპირ ეხება iPhone-ების უმეტესობას, რაც ნიშნავს, რომ ან ფასები გაიზრდება ამერიკელი მომხმარებლისთვის, ან Apple-ის საოპერაციო მოგება სერიოზულად შემცირდება. სავარაუდოა, რომ ორივე ერთდროულად მოხდება.

Apple-ის აღმასრულებელმა დირექტორმა, ტიმ კუკმა, გონივრულად ააწყო მიწოდების ჯაჭვი ჩინეთში, ათწლეულების განმავლობაში ტრანსფორმაცია მოახდინა ქვეყნის წარმოებით ეკოსისტემაზე და შექმნა “iPhone City” — უზარმაზარი ქარხნული კომპლექსი ჟენჯოუში, სადაც ერთდროულად ასეულობით ათასი ადამიანი მუშაობს. ეს ინფრასტრუქტურა, დამზადებული სპეციალურად Apple-ისთვის, იმდენად რთულად ასაწყობია, რომ მისი სწრაფად გადატანა შეუძლებელია.

ამავდროულად, Apple ცდილობს წარმოების დივერსიფიკაციას და გადადის ინდოეთსა და ვიეტნამში, თუმცა ეს მხოლოდ საბოლოო აწყობის ნაწილობრივ გადანაწილებას ნიშნავს — უმნიშვნელოვანესი კომპონენტების წარმოება კვლავ ჩინეთში რჩება. ინდოეთი, მიუხედავად თავისი შრომითი პოტენციალისა, გამოდგა ბიუროკრატიულად რთული და პროგნოზირებადობის მხრივ ნაკლებად საიმედო პარტნიორი, ხოლო ვიეტნამი ჯერ კიდევ ვერ ეჯიბრება ჩინეთის მასშტაბსა და ტექნოლოგიურ სიღრმეს.

ტიმ კუკის პოზიცია ამ კუთხით მტკიცეა — მან არაერთხელ განაცხადა, რომ ამერიკაში წარმოების დაბრუნება პრაქტიკულად შეუძლებელია: არც საჭირო რაოდენობის კვალიფიციური და არაკვალიფიციური მუშახელია, არც შესაბამისი ინფრასტრუქტურა. Wedbush Securities-ის ანალიტიკური გათვლებით, სრულად ამერიკაში დამზადებული iPhone-ის ფასი 3,500 დოლარს მიაღწევდა, რაც პროდუქტის გაყიდვადობას სერიოზულად დააზარალებდა.

კომპანიის ბოლო იმედი ისევ ტიმ კუკის პოლიტიკურ ინტუიციაზეა დამყარებული. მან უკვე ერთხელ მოახერხა ტარიფებისგან გათავისუფლება ტრამპის პრეზიდენტობის პერიოდში. თუ იმავე გზა განმეორდება, Apple გარკვეული დროით შეძლებს სუნთქვის გახანგრძლივებას. თუმცა ეს მხოლოდ დროებითი შეღავათია — აშშ–ჩინეთის ურთიერთობა სისტემურ კრიზისშია, რაც Apple-ის მსგავს გლობალურ მოთამაშეებს ან ახალი, არაინტეგრირებული მიწოდების სისტემების აგებას აიძულებს, ან სერიოზულ ეკონომიკურ ზარალს.

Apple-ის მაგალითი დღეს უკვე გახდა ქეისი, რომელიც მკაფიოდ ასახავს, როგორ შეუძლია გეოპოლიტიკას ტექნოლოგიური გიგანტების ბიზნესმოდელის ძირეულად შეცვლა. გლობალიზაციის არქიტექტორი კომპანია აღმოჩნდა თვითონვე გლობალური წესრიგის რღვევის ერთ–ერთი მსხვერპლი. წარსულის წარმატება — მიწოდების ზუსტი, იაფი და მასშტაბური ჩინური სისტემა — მომავალში შეიძლება მთავარი ბერკეტი გახდეს კომპანიისთვის, რათა ის კონკურენტუნარიანობასთან ბრძოლაში ვერ გაუძლოს.

Apple-ის მომავლისთვის გადამწყვეტი იქნება არა მხოლოდ ტარიფების ახალი მოლაპარაკება, არამედ მიწოდების ჯაჭვის რეალური გადაკეთება ისე, რომ მას არ დაემხოს შემოსავლის მთავარი წყარო. ტიმ კუკის გენიალურობა მიწოდების მართვაში ახლა ის გამოწვევაა, რომლის გადალახვაც თავად მისივე სტრატეგიულ მოთმინებასა და ინოვაციურ აზროვნებაზე იქნება დამოკიდებული. რაც დრო გადის, ნათელი ხდება, რომ მსოფლიო ყველაზე დიდი ტექნოლოგიური კომპანიისთვის სამომავლოდ ყველაზე რთული გადასაწყვეტი საკითხი სწორედ ის იქნება — როგორ არ დაუშვას წარმატება გადაქცეს თავის ყველაზე დიდ სისუსტედ.

მომზადებულია – WSJ.com მასალების მიხედვით