რატომ რჩებიან ტურისტები მხოლოდ თბილისსა და აჭარაში – რა უშლის ხელს რეგიონულ ტურიზმს საქართველოში?

2025 წლის პირველ კვარტალში საქართველოს ყველაზე მეტი ვიზიტორი თბილისში დაფიქსირდა — 665.7 ათასი, რაც მთლიანი ვიზიტების 40.6 პროცენტს შეადგენს. მეორე ადგილზეა აჭარა 301.8 ათასი ვიზიტით (18.4%). ხოლო დანარჩენი რეგიონების წილი გაცილებით მცირეა: ქვემო ქართლში 6.9%, კახეთში 6.3%, იმერეთში მხოლოდ 2.2% (წყარო: Geostat).

ეს მონაცემები იმაზე მიუთითებს, რომ მიუხედავად ქვეყნის ტურისტული პოტენციალისა, ტურისტული ნაკადი მკვეთრად კონცენტრირებულია ორ ლოკაციაზე — დედაქალაქსა და ზღვისპირეთში.

თბილისი ბუნებრივად იზიდავს ვიზიტორებს, როგორც ქვეყნის სატრანსპორტო და კულტურული ცენტრი. აჭარას კი სეზონური ზღვიური ტურიზმი და საერთაშორისო რეისები აძლიერებს. თუმცა, კახეთი თავისი მეღვინეობის კულტურით, რაჭა – ბუნებით, სამცხე–ჯავახეთი – ისტორიული ძეგლებით, იმერეთი – კულინარიითა და კულტურით, ბევრად მეტს სთავაზობენ, ვიდრე დღევანდელი ვიზიტორთა ნაკადი ასახავს.

რატომ არ ხდება ამ პოტენციალის რეალიზება? პირველი მიზეზი შეიძლება იყოს ინფრასტრუქტურული სირთულეები — არასაკმარისი ტრანსპორტი, ცუდი გზები ან სიმცირე კომფორტული განთავსების ობიექტების. მეორე – დაბალი ცნობადობა, რაც განსაკუთრებით უცხოელ ვიზიტორებში იგრძნობა: საქართველოს ფარგლებს გარეთ ცნობილია თბილისი და ბათუმი, მაგრამ ნაკლებად ახსენებენ, მაგალითად, ბორჯომს, ახალციხეს ან ამბროლაურს.

ასევე, რეგიონებში ტურისტული პროდუქტები ხშირად სუსტად არის შეფუთული — ტურისტს არა მხოლოდ ლოკაცია, არამედ კონკრეტული გამოცდილება სჭირდება: ღვინის ტურები, სოფლის ტურიზმი, ეთნოგრაფიული ღონისძიებები. ხშირად ეს გამოცდილება ადგილზე არის, მაგრამ არ არის მარკეტინგულად სრულად დანახული და მიწოდებული.

რეგიონული ტურიზმის გაძლიერება არა მხოლოდ ტურისტების განაწილებას ნიშნავს — არამედ რეალურ ეკონომიკურ სარგებელს ადგილობრივი მეწარმეებისთვის: საოჯახო სასტუმროები, მძღოლები, გიდები, მეღვინეები და მცირე კაფეების მფლობელები.

ამ ფონზე, ყოველი დამატებითი ვიზიტორი რეგიონში ნიშნავს არამხოლოდ ერთ დღესა და ერთ ბიუჯეტურ ხარჯს, არამედ სიგნალს, რომ საქართველოს ტურიზმი თანდათან იძენს სივრცულ ბალანსს და ეკონომიკური სარგებელი ვრცელდება დედაქალაქის ფარგლებს გარეთ.

შესაძლოა საჭირო გახდეს მეტი საინფორმაციო კამპანია, რეგიონული შეთავაზებების შეფუთვა და ტურისტული მარშრუტების გამრავალფეროვნება — რომ ვიზიტორმა იგრძნოს, რომ თბილისისა და ბათუმის გარეთაც არსებობს ავთენტური და დასამახსოვრებელი საქართველო.