რატომ ახორციელებენ ქართულ კომპანიები ინოვაციებს დამოუკიდებლად და რა აკლია სისტემას?
ინოვაციური განვითარება ხშირად წარმოდგენილია როგორც საერთო ძალისხმევის შედეგი — ბიზნესის, უნივერსიტეტების, კვლევითი ორგანიზაციებისა და ტექნოლოგიური პარტნიორების ერთობლივი მუშაობა. თუმცა საქართველოში სურათი საპირისპიროა: უმრავლესობა კომპანიებისა ინოვაციებს მხოლოდ საკუთარი ძალებით ახორციელებს, სხვა
ხელოვნური ინტელექტი ყველასთვის – როგორ უნდა დაუპირისპირდნენ კომპანიები „ჰომოგენურობის ეფექტს“?
MIT Sloan Management Review-ის მიხედვით, ხელოვნური ინტელექტის სიჩქარით მზარდი დანერგვა კომპანიებში არ ნიშნავს იმას, რომ ეს ტექნოლოგია ავტომატურად გახდება გრძელვადიანი კონკურენტული უპირატესობის წყარო. პირიქით, სწორად ის, რაც დღეს მოდურად და
რატომ არის უწყვეტი სწავლა აუცილებელი პროფესიონალებისთვის თანამედროვე პირობებში?
საზოგადოებაში ჯერ კიდევ არსებობს წარმოდგენა, თითქოს ექსპერტის სტატუსის მიღწევის შემდეგ სწავლა ნაკლებად საჭიროა. გარკვეული დროის გამოცდილება, სტაბილური პოზიცია და წლების განმავლობაში დაგროვებული პრაქტიკა ბევრს აძლევს შეგრძნებას, რომ დამატებითი ცოდნა მხოლოდ
საქართველოს იმპორტი ირანიდან და მაღალი დამოკიდებულების სფეროები
2024 წელს საქართველომ ირანიდან 274 მილიონი დოლარის პროდუქცია შეიძინა. მიუხედავად იმისა, რომ ეს მაჩვენებელი მთლიან იმპორტში დიდ წილს არ იკავებს, კონკრეტული პროდუქტების მიხედვით ირანი საქართველოსთვის მნიშვნელოვანია — ზოგ შემთხვევაში კი
საქართველოში ხელოვნური ინტელექტის პასუხისმგებლობა: როგორ ვუდგებით გლობალურ ეთიკურ სტანდარტებს?
ხელოვნური ინტელექტის გამოყენების ზრდასთან ერთად, სულ უფრო მნიშვნელოვანი ხდება არა მხოლოდ ტექნოლოგიური ინოვაცია, არამედ მისი პასუხისმგებლიანი მართვაც, როგორ იცავს ქვეყანა ადამიანის უფლებებს, რამდენად გამჭვირვალეა ალგორითმები, არსებობს თუ არა რეგულაციები მონაცემთა
უნაღდო, უპლასტიკო, უკონტაქტო: საითკენ მიდის ციფრული გადახდების მომავალი?
გლობალური ფინანსური ტექნოლოგიების განვითარების ფონზე, გადახდების სამყარო უდიდეს ტრანსფორმაციას გადის. ჯერ კიდევ ათი წლის წინ ელექტრონული გადახდა აუცილებლად გულისხმობდა პლასტიკური ბარათის გამოყენებას სალაროსთან, დღეს კი ამის საჭიროება სულ უფრო ნაკლები
