ადგილობრივი ტურიზმის სტატისტიკა საქართველოში (2025 Q2): ნაკლები ღამე, მეტი ხარჯი
2025 წლის მეორე კვარტლის ადგილობრივი ტურიზმის სურათი ერთდროულად მოულოდნელიცაა და მოსალოდნელიც. ვიზიტების რაოდენობა ოდნავ შემცირდა, განსაკუთრებით ტურისტული ტიპის, ანუ
2025 წლის მეორე კვარტლის ადგილობრივი ტურიზმის სურათი ერთდროულად მოულოდნელიცაა და მოსალოდნელიც. ვიზიტების რაოდენობა ოდნავ შემცირდა, განსაკუთრებით ტურისტული ტიპის, ანუ ღამით დარჩენის ვიზიტები, თუმცა თითო ვიზიტზე გაწეული ხარჯი გაიზარდა (Geostat). ეს ნიშნავს, რომ მოსახლეობა ნაკლებად მოგზაურობს, მაგრამ როცა მოგზაურობს, ერთ ვიზიტში მეტს ხარჯავს. ზრდის ნაწილი ფასების მატებას უკავშირდება, თუმცა ინფლაციის გათვალისწინებითაც ჩანს, რომ ქცევითი ცვლილებაც გვაქვს — მომხმარებელი შეგნებულად ხარჯავს უფრო მეტს.
ვიზიტორების პროფილი ასეთია: უმეტესობა 31–50 წლის ასაკისაა, სქესის მიხედვით კი ქალები მცირე უპირატესობით ჭარბობენ (Geostat). მთავარი მიზანი კვლავაც მეგობრებისა და ნათესავების მონახულებაა, შემდეგ მოდის შოპინგი და დასვენება. ხარჯების სტრუქტურაში მთავარი წილი საყიდლებზე მოდის, შემდეგ კვებაზე და ტრანსპორტზე, ხოლო სასტუმროებზე ძალიან მცირე წილი მოდის. ეს გვიჩვენებს, რომ ადგილობრივი ტურიზმი საქართველოში უფრო „დღიური გამოცდილებების ეკონომიკაა“ და არა ღამის დარჩენაზე დამყარებული ბიზნესი.
რეგიონულად ლიდერობენ თბილისი და იმერეთი. დედაქალაქი ბუნებრივად იზიდავს როგორც სოციალურ, ისე ეკონომიკურ კონტაქტებს, ხოლო იმერეთი თავისი გეოგრაფიული მდებარეობის გამო ქვეყნის სატრანზიტო ჰაბია. აჭარა და კახეთი სეზონურად მეტ უპირატესობას იძენენ, თუმცა იქაც თვალსაჩინოა მოკლე ვიზიტების დიდი წილი. მთიანი რეგიონები დამოკიდებულია სეზონურ ფანჯრებზე, სადაც კონკრეტულ პერიოდში ვიზიტების რაოდენობა მკვეთრად მატულობს, მაგრამ წლის განმავლობაში სტაბილურად მაღალი არაა.
ეს სურათი კარგად ეხმიანება გლობალურ ტენდენციას. UN Tourism-ის 2025 წლის მონაცემებით, მსოფლიოში იზრდება მოკლე და ხარჯთეფექტური მოგზაურობები, სადაც მთავარი ღირებულება „ფას–ხარისხის ბალანსია“. იგივე ტრაექტორია ჩანს საქართველოშიც: ნაკლები ღამე, მაგრამ მეტი აქტივობა ერთ დღეში.
ამავდროულად, ქართველების საზღვარგარეთული გამგზავრებები იზრდება (Geostat, 2025). ვინც სრულ დასვენებას ეძებს, ხშირად ქვეყნის გარეთ მიდის. შიდა ბაზარზე რჩება მოკლე, სოციალური და ყოველდღიური მოგზაურობები, მაშინ როცა სრულფასოვანი დასვენება საზღვარგარეთ ხორციელდება.
ამ გარემოებამ რამდენიმე მნიშვნელოვანი დასკვნა წარმოშვა. ტრანსპორტი დღეს მთავარი პროდუქტია — როცა ხარჯების დიდი წილი გზაზე მოდის, ხარისხიანი და იაფი მგზავრობა მომხმარებლისთვის გადამწყვეტია. შოპინგი და კვება ადგილობრივი ტურიზმის ყველაზე დიდი ბენეფიციარია, ამიტომ ადგილობრივი მაღაზიებისა და ბაზრების ჩართვა ტურიზმის სტრატეგიაში პირდაპირი სარგებლის მომტანია. ღამეების ნაკლებობა გამოწვევაა სასტუმროებისთვის, რომლებსაც სჭირდებათ ახალი შეთავაზებები — მრავალდღიანი მარშრუტები, ფესტივალები და თემატური ტურები.
პოლიტიკის დონეზე მთავარი ამოცანაა ინვესტირება მცირე მასშტაბის ინფრასტრუქტურასა და ღონისძიებებში. ქალაქებსა და რეგიონებს სჭირდებათ მეტი საჯარო სივრცე, ბაზრები, ფესტივალები და ტრანსპორტის ჰაბები, რათა დღიური ვიზიტი რეალურ ეკონომიკურ აქტივობად გადაიქცეს. თუ მიზანი ღამეების ზრდაა, ეს შეიძლება მოხდეს მხოლოდ ისეთი პროდუქტებით, რომლებიც დღის ბოლოს დარჩენის საჭიროებას ქმნის.
საქართველოს ადგილობრივი ტურიზმი სულ უფრო მეტად ჰგავს „დღიურ გამოცდილებების ეკონომიკას“. ადამიანები ნაკლებად რჩებიან ღამით, მაგრამ ერთ დღეში მეტს ხარჯავენ. ეს ტენდენცია გლობალური ტურიზმის ნაწილიცაა და საქართველოს შეუძლია ამ სტრუქტურის სწორად გამოყენებით ჩამოაყალიბოს ახალი სტრატეგია. თუ აქცენტი გაკეთდება ტრანსპორტზე, კვებაზე, შოპინგსა და ლოკალურ გამოცდილებებზე, ადგილობრივი ტურიზმი შეიძლება იქცეს ეკონომიკის სტაბილურ და მზარდ სეგმენტად, მაშინაც კი, როცა ღამეების რაოდენობა მცირე რჩება.